Mula kay Ma. Corazon Delgado-Tolentino

Dapit-hapon, malungkot, tulala
Tumawa man ay payak, Kumain man ay di sapat,
Mga anak ay laging hanap, Masayang sila’y nakakausap,
Ito ang Mama kong nasa panahon na
ng kanyang dapit-hapon

Dapit-hapon, kay hirap isipin na
Karamihan sa ati’y dito pupulutin
Panahong nagdaan na;
Di natin alam ang patutunguhan
Sana habang buhay pa ang ating mga magulang,
Maipakita natin ang ating pagmamahal
Pagmamahal na di na nya mararamdaman
Sa oras na kuhanin na sya ng Poong Maykapal

Dapit-hapon ay ayaw kong isipin
Sa Mama kong sana ay mabuhay pa ng matagal
At kung sya man ay kukunin,
Bigyan pa sana kami ng konting panahon,
At maibalik muna sana ang kanyang dating kondisyon

Ang Mama kong ito ay masayang kasama
Kapag nagkuwento na ay tatawa ka ng sobra-sobra
Mahilig magluto,magbasa ng pocket books,
Kumain ng prutas at magshopping ng mga bags

Mama ko pasensya na kung hindi ko man maipakita
Na dito sa puso ko ay mahal naman kita
Dalawa kong kapatid na inaasikaso ka ng sobra-sobra
At andito lang ako, naghihintay kapag kailangan mo.

Sa iyong dapit-hapon na sana ay magtagal,
Kaming mga anak mo ay andidito lang
Nagmamahal sa yo at laging nakaantabay,
At di ka pababayaan hanggang kamatayan.