Photo by Arvel Malubag
 

Ang Simbang Gabi ay isang tradisyon nating mga Pilipino. Syam na misa sa madaling araw at madalas na nag-uumpisa ng alas kwatro ng umaga. Nagsisimula ito mula sa ika-16 ng Disyembre at nagtatapos naman sa hatinggabing misa ng ika-24 ng Disyembre.

Tamang tama para sa Noche Buena.

Ang tradisyong ito ay namula pa sa kapanahunan ng Kastila at tinawag na Misa de Gallo (mass of the rooster) upang makapagmisa muna ang mga magsasaka sa umaga bago ito tumuloy sa bukid at magsaka maghapon.

Nung unang panahon at magpasa hanggang ngayon, ang tunog ng kampana ng simbahan ang gumigising sa kabayanan mga dakong alas tres upang gisingin na ang lahat at maghanda para sa misa.

Patuloy pa rin ang tradisyon na ito sa Naujan. At sino ba naman ang makakalimot sa bibingka at puto bumbong na siguradong hahanap-hanapin mo pagkatapos ng misa? At kapag wala namang pera, pwede na rin ang bonete at kape.

Ang Simbang Gabi ay hindi lamang tradisyon kundi ito rin ay daan upang makamtan ang mga biyaya ng Panginoon. Kadalasan, ang pagkumpleto diumano ng buong serye ng Simbang Gabi ay paraan upang makamtan ang isang mithiin sa buhay. Naniniwala ang mga tao na kapag ito’y iyong nakumpleto, ang iyong hiling ay matutupad.

May hiling ka man na nais matupad o wala, ang pagsisimbang gabi ay ating paraan upang ipagpatuloy ang ating nakagisnang kaugalian at pamamaraan upang magbigay diwa sa Pasko.